കവിതകള്‍

ജലജീവി

സ്വപ്നത്തിന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങളിൽ
ജീവൻ വച്ചിരുന്ന ഒരാളുണ്ടായിരുന്നു;
സ്വപ്നം വാർന്നൊഴിയുമ്പോൾ
ചെളികുഴഞ്ഞ നീർച്ചാലുകളിൽ
അയാൾ ചെകിളയടിച്ചു ചത്തു.



കവി

എഴുതാപ്പുറം പോലെ
ശൂന്യമീ ലോകം;
അതിൽക്കാലു തടഞ്ഞു
ഞാൻ വീഴുന്നു.



കവിയുടെ മരണം

ഒരാൾ മരണത്തെക്കുറി
ച്ചില്ലാവചനങ്ങളെഴുതുകയായിരുന്നു
അയാളെഴുതിത്തീരും വരെ
മരണം കാത്തുനിന്നു.



പ്രതീകം

വാതിൽപ്പടിയിൽ ഞാൻ-
ഒന്നും കൊണ്ടുകയറാനില്ല,
ഒന്നും കൊണ്ടിറങ്ങാനുമില്ല.


അസ്തമയം

നിദ്രയുടെ കൊഴുത്ത ചെളിയിലേക്ക്‌
അയാളുടെ സൂര്യൻ പൂന്തിയിറങ്ങി;
അഴുകിയ അന്തിവെയിൽ പോലെ
സ്വപ്നത്തിന്റെ കെട്ടവെളിച്ചം മാത്രം തങ്ങിനിന്നിരുന്നു.
പിന്നെ, അതുമണഞ്ഞു.
-കുമിളയിട്ടുപൊന്തിയ ഇരുളിൽ
നിദ്ര ഇഴുകിപ്പിടിച്ചു.